Hau aldi berean gertatzen diren bi bidaiaren istorioa dugu. Gertakizunak tartekatzen dira sentikortasun eta samurtasunez beteriko lan honetan; antzar amak eta bere txitek hegoaldeko lur epeletarantz egiten dute hegan. Bizkitartean, gerran dagoen herrialdetik hanka egin nahian, giza familia batek ihesari ekiten dio iparralderantz. Bi gertakarien narrazioak bat datoz bidaiari gazteen beldurra erronken aurrean islatzean: ibilaldia eta hegaldia galarazten dituzten erauntsiak, beste batzuekiko topaketak, janari eskasia, predatzaileak eta mafiak, nekeak dakarren adore falta eta, bestalde, helduek txikiengan piztu nahi duten konfiantza eta itxaropena. Eta azkenik erronkarik handiena: itsasoa zeharkatu, zer eta norabide desberdinekin bi ibilaldiak gurutzatzen direneko gunea. Garai hauetan zeinen ezaugarri nabarienetariko bat errefuxiatuen drama dugun, Daniel Hernandez Chambers eta Federico Delicadoren lan ezinago egoki eta beharrezko honek hausnartzera bultzatzen gaitu begirada, aldi berean, samur eta gogorrarekin: samurra, gatazka baten alderik humanoena islatzen duelako, hegaztien metafora lagun; gogorra amaieragatik, errealite gordinarekin topatzera garamatzalako. Irudiak deskriptibo eta naturalistak dira –elementu zaindu sinbolikoak baztertu gabe- eta mezua azpimarratzen duten plastizitate handiko irudiak dira, emozioak sentiarazten dituztenak: tristura, gabezia, akidura… Eta hala eta gutiz ere, bakean eta askatasunean bizitzeko eskubidea duten milioika lagunen borroka, duintasuna, ametsak…